Kabanata 97 “Kung may sakit ka, manatili ka lang sa bahay at magpahinga.”

Pagkasabi ni Avery ay tumalikod siya para kumuha ng baso at nagsalin ng tubig.

“Mas maganda ako ngayon.” Tinanggal ni Elliot ang kanyang scarf.

“Yan ang sinabi mo kahapon.” Uminom si Avery ng tubig at nilapag ang baso. Pagkatapos, pumunta siya sa sala at nakita ang mga regalo sa sahig.

Tanong ni Avery, “Para saan ang mga ito?”

“Hindi magandang pumunta nang walang dala.” Nag-isip siya ng ilang segundo at iniba ang usapan, “Ngayon ko lang nalaman na bumalik ka kagabi.”

“Nagpunta ka ba dito para lang sabihin ito?” Lumapit si Avery sa sofa at umupo, tinitigan ang manipis niyang mukha gamit ang mga mata niyang almond.

Mahigit isang metro ang distansya sa pagitan nilang dalawa.

“Kami ni Chelsea—”

“Hindi ako interesadong malaman kung anong uri

malamig nitong mukha, at lihim siyang nakaramdam ng kawalan ng

sa amin ni Charlie sa susunod?” Tumingin siya sa kanya at sinabing, “Elliot, kahit na malinlang ako sa kanya, ako mismo ang

 Itinikom ni Elliot ang kanyang mga

nakita ang almusal na iniwan ng kanyang ina sa food warmer para sa kanya. Pagkatapos, kumuha siya ng tinapay at bumalik sa upuan niya sa sofa. Sarap niyang

mabusog si Avery ay muli itong tumingin sa

manatili para sa tanghalian,” sabi

dahil hindi niya alam kung paano siya tatanggihan.

ako!” Tumayo si Avery sa sofa, balak

uuwi?” Tumayo si Elliot mula sa sofa at sinundan

Avery, “Ito

sinabi ba ang mama

siya ngayon, at mas mabuting magpahinga na siya at magpagaling. “Walang kinalaman sa ibang tao ang aming mga gawain.

 Pumasok si Elliot sa

metro kuwadrado lamang ang kwarto, maliban sa isang kama at isang aparador, napakaliit ng silid na

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255