Kabanata 112 

“Nagreseta ako ng ilang gamot para makatulong, ngunit hindi niya ito iniinom,” sabi ng doktor na nakakunot ang noo. “Hindi siya gagaling kung patuloy siyang tatanggi sa tulong.”,

“Kakausapin ko siya bukas,” sabi ni Rosalie.

“Narinig ko na nakikinig siya kay Miss Avery. Siguro dapat nating—”

“Talagang hindi!” Galit na sigaw ni Rosalie. “Siya ang dahilan kung bakit ganito ang anak ko. Walang dinadala ang babaeng iyon kundi malas!”

Hindi nakipagtalo ang doktor.

Ang tanging responsibilidad niya ay ang kalusugan ni Elliot.

“Alam kong hindi mo sinasadyang pumanig sa kanya…” sabi ni Rosalie habang sinusubukan niyang mabilis na maabot ang isang kompromiso. “Tingnan natin kung makikinig siya sa akin bukas.”

Inaasahan lamang niya ang mabilis na paggaling ng kanyang anak.

Lahat ng iba ay maaaring maghintay.

maligo ni Avery, pumunta siya sa

sa lupa ay nagmistulang patong ng pilak na pulbos na

pilit na bumangon

ang kanyang telepono

marinig

nito sasagutin ang tawag niya, kaya nagpasya siyang magpadala sa kanya

niyang marinig nito

ay naglakad patungo sa sala, kinuha

natigil sa katahimikan ang mundo sa paligid

mula sa isang bangungot sa kalagitnaan ng

puno ng hindi pangkaraniwang pagkabalisa

mga araw na ito, binabangungot siya ng kanyang sarili na

 

na siya ay palaging isang hindi kumpletong bangkay na nabawasan sa isang

ay nabubulok,

sarili sa tuwing

ni Elliot ang phone niya at

kanyang mga daliri ang notification ng text message sa home page, at

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255