Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 112

Kabanata 112 

“Nagreseta ako ng ilang gamot para makatulong, ngunit hindi niya ito iniinom,” sabi ng doktor na nakakunot ang noo. “Hindi siya gagaling kung patuloy siyang tatanggi sa tulong.”,

“Kakausapin ko siya bukas,” sabi ni Rosalie.

“Narinig ko na nakikinig siya kay Miss Avery. Siguro dapat nating—”

“Talagang hindi!” Galit na sigaw ni Rosalie. “Siya ang dahilan kung bakit ganito ang anak ko. Walang dinadala ang babaeng iyon kundi malas!”

Hindi nakipagtalo ang doktor.

Ang tanging responsibilidad niya ay ang kalusugan ni Elliot.

“Alam kong hindi mo sinasadyang pumanig sa kanya…” sabi ni Rosalie habang sinusubukan niyang mabilis na maabot ang isang kompromiso. “Tingnan natin kung makikinig siya sa akin bukas.”

Inaasahan lamang niya ang mabilis na paggaling ng kanyang anak.

Lahat ng iba ay maaaring maghintay.

maligo ni Avery, pumunta siya sa bintana at tumingin sa

niyebe sa lupa ay nagmistulang patong ng pilak na pulbos na nagbibigay liwanag

kakaibang pilit na bumangon sa loob

kanyang telepono at gustong-gustong

niyang marinig ang

na hindi nito sasagutin ang

na hindi niya marinig ang boses nito, gusto niyang marinig nito ang boses niya at malaman na

naglakad patungo sa

mundo sa paligid niya, nalunod siya sa

mula sa isang bangungot sa kalagitnaan

at puno

araw na ito, binabangungot siya ng

 

hindi kumpletong bangkay na nabawasan sa isang hindi nakikilalang gulo ng

iyon, siya ay nabubulok, napapaligiran ng mga langaw

sarili sa tuwing

Elliot ang phone niya at tinignan

ng text message sa home page, at nakasalubong ng kanyang mga mata

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255