Kabanata 112 

“Nagreseta ako ng ilang gamot para makatulong, ngunit hindi niya ito iniinom,” sabi ng doktor na nakakunot ang noo. “Hindi siya gagaling kung patuloy siyang tatanggi sa tulong.”,

“Kakausapin ko siya bukas,” sabi ni Rosalie.

“Narinig ko na nakikinig siya kay Miss Avery. Siguro dapat nating—”

“Talagang hindi!” Galit na sigaw ni Rosalie. “Siya ang dahilan kung bakit ganito ang anak ko. Walang dinadala ang babaeng iyon kundi malas!”

Hindi nakipagtalo ang doktor.

Ang tanging responsibilidad niya ay ang kalusugan ni Elliot.

“Alam kong hindi mo sinasadyang pumanig sa kanya…” sabi ni Rosalie habang sinusubukan niyang mabilis na maabot ang isang kompromiso. “Tingnan natin kung makikinig siya sa akin bukas.”

Inaasahan lamang niya ang mabilis na paggaling ng kanyang anak.

Lahat ng iba ay maaaring maghintay.

siya sa bintana

lupa ay nagmistulang patong ng pilak na pulbos na

kakaibang pilit na bumangon sa loob

ang kanyang telepono at gustong-gustong tawagan

marinig ang boses

siya na hindi nito sasagutin ang tawag niya, kaya nagpasya

nito, gusto niyang marinig nito

ni Avery ang mensahe, pagkatapos ay naglakad patungo sa sala, kinuha ang bag

sa katahimikan ang mundo sa paligid niya, nalunod

si Elliot mula sa isang bangungot sa

pawis ang kanyang noo at puno ng hindi pangkaraniwang

ito, binabangungot siya ng kanyang sarili na namamatay

 

isang hindi kumpletong bangkay na nabawasan sa

panaginip na iyon, siya ay nabubulok, napapaligiran ng

kinasusuklaman ang sarili

ni Elliot ang phone niya at

nabuksan ng kanyang mga daliri ang notification ng text message sa home page, at nakasalubong ng

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255