Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 112

Kabanata 112 

“Nagreseta ako ng ilang gamot para makatulong, ngunit hindi niya ito iniinom,” sabi ng doktor na nakakunot ang noo. “Hindi siya gagaling kung patuloy siyang tatanggi sa tulong.”,

“Kakausapin ko siya bukas,” sabi ni Rosalie.

“Narinig ko na nakikinig siya kay Miss Avery. Siguro dapat nating—”

“Talagang hindi!” Galit na sigaw ni Rosalie. “Siya ang dahilan kung bakit ganito ang anak ko. Walang dinadala ang babaeng iyon kundi malas!”

Hindi nakipagtalo ang doktor.

Ang tanging responsibilidad niya ay ang kalusugan ni Elliot.

“Alam kong hindi mo sinasadyang pumanig sa kanya…” sabi ni Rosalie habang sinusubukan niyang mabilis na maabot ang isang kompromiso. “Tingnan natin kung makikinig siya sa akin bukas.”

Inaasahan lamang niya ang mabilis na paggaling ng kanyang anak.

Lahat ng iba ay maaaring maghintay.

pumunta siya sa bintana at tumingin sa

ng pilak na pulbos na nagbibigay

kakaibang pilit na bumangon sa loob

niya ang kanyang telepono at gustong-gustong tawagan

niyang marinig ang boses

ng ilang pag-iisip, natakot siya na hindi nito sasagutin ang tawag niya, kaya

na hindi niya marinig ang boses nito, gusto niyang marinig nito

naglakad patungo sa sala, kinuha ang bag ng

ang mundo sa paligid niya,

mula sa isang bangungot sa kalagitnaan ng

ng pawis ang kanyang noo at puno ng hindi pangkaraniwang pagkabalisa ang kanyang

na ito, binabangungot siya ng

 

ay palaging isang hindi kumpletong bangkay na nabawasan sa isang

iyon, siya ay nabubulok, napapaligiran ng

kinasusuklaman ang sarili

ang phone niya at tinignan

kanyang mga daliri ang notification ng text message sa home page, at nakasalubong ng kanyang mga mata ang profile picture

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255