Kabanata 112 

“Nagreseta ako ng ilang gamot para makatulong, ngunit hindi niya ito iniinom,” sabi ng doktor na nakakunot ang noo. “Hindi siya gagaling kung patuloy siyang tatanggi sa tulong.”,

“Kakausapin ko siya bukas,” sabi ni Rosalie.

“Narinig ko na nakikinig siya kay Miss Avery. Siguro dapat nating—”

“Talagang hindi!” Galit na sigaw ni Rosalie. “Siya ang dahilan kung bakit ganito ang anak ko. Walang dinadala ang babaeng iyon kundi malas!”

Hindi nakipagtalo ang doktor.

Ang tanging responsibilidad niya ay ang kalusugan ni Elliot.

“Alam kong hindi mo sinasadyang pumanig sa kanya…” sabi ni Rosalie habang sinusubukan niyang mabilis na maabot ang isang kompromiso. “Tingnan natin kung makikinig siya sa akin bukas.”

Inaasahan lamang niya ang mabilis na paggaling ng kanyang anak.

Lahat ng iba ay maaaring maghintay.

pumunta siya sa bintana at tumingin

niyebe sa lupa ay nagmistulang patong ng pilak na pulbos na nagbibigay liwanag

pilit na bumangon sa loob

niya ang kanyang telepono

marinig ang boses

siya na hindi nito sasagutin ang tawag niya, kaya nagpasya siyang magpadala

niya marinig ang boses nito, gusto niyang marinig nito ang boses niya at

sa sala, kinuha ang

katahimikan ang mundo sa paligid niya, nalunod siya sa

isang bangungot sa kalagitnaan ng

ang kanyang noo at puno ng hindi pangkaraniwang pagkabalisa ang

mga araw na ito, binabangungot siya ng kanyang sarili na namamatay

 

bahagi ng mga panaginip ay na siya ay palaging isang hindi kumpletong bangkay na nabawasan sa isang hindi

panaginip na iyon, siya ay nabubulok, napapaligiran ng mga langaw at

kinasusuklaman ang sarili sa

ang phone niya at tinignan

home page,

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255