Kabanata 2
 
Nakatitig si Elliot sa mamahaling chandelier na nakasabit sa kisame – isang titig na sobrang nakakatakot at nakakapanaas balahibo. 

Nang sandaling makita ni Cole ang nangyari sa kalagitnaan ng kanyang pagdadrama, bigla siyang namutla at napaatras sa sobrang kaba. 

“Avery…ah ang ibig kong sabihin, Auntie Avery… malalim na ang gabi kaya…kaya hindi ko na kayo iistorbohin pa ni Uncle Elliot. Mauuna na ako!” 

Nangangatal at ga-butil ang pawis ni Cole habang nagsasalita at walang anu-ano, kumaripas siya ng takbo palabas ng silid. 

Maging si Avery ay hindi rin alam kung anong gagawin niya – sobrang bilis ng tibok ng kanyang puso at nanginginig ang kanyang buong katawan sa kaba. 

Gi…gising si Elliot? Hindi ba… mamatay na siya? 

Gusto sana ni Avery na kausapin si Elliot, pero hindi niya rin alam kung bakit walang boses na lumalabas mula sa lalamunan niya. Gustuhin niya mang lapitan ito para tignan kung totoo ba ang nakikita niya, pero hindi siya makagalaw. 

Nangibabaw ang takot kay Avery kaya napakaripas siya ng takbo pababa ng hagdanan. 

“Mrs. Cooper! Gising na si Elliot! Dumilat siya!” Sigaw ni Avery. 

Nang sandaling marinig ni Mrs. Cooper ang sinabi ni Avery, walang anu-anong kumaripas siya ng takbo paakyat. 

“Araw-araw na dumidilat si Master Elliot, MAdam, pero hindi ibig sabihin ‘nun ay gising na siya. Tignan mo, hindi pa rin siya nagrerespond sa kahit anong sabihin natin ngayon.” Magalang na paliwanag ni Mrs. Cooper. Huminga ito ng malalim at nagpatuloy, “Ang sabi ng mga doktor, sobrang liit nalang daw ng tyansa ng mga kagaya ni master na mala-gulay na magising pa.” 

Pero sa kabila ng paliwanag ni Mrs. Cooper, nanatili pa rin ang kaba kay Avery kaya aligaga niyang sinabi, “Pwede bang matulog ako ng nakabukas ang ilaw? Natatakot kasi ako eh.” 

“Oo naman,” Nakangiting sagot ni Mrs. Cooper. “Matulog ka rin kaagad. Kailangan mo pang bumisita sa mansyon bukas, gigisingin kita ng maaga.” 

“Okay,” Sagot ni Avery. 

sa kanyang pajamas at dumiretso na rin siya kaagad

ang napaka gwapo nitong mukha. Hindi nagtagal, dahan-dahan niyang itinapat

Elliot?” Tanong ni Avery, pero

bigla siyang nakaramdam ng

na, Elliot kasi kung hindi ka magmamadali, makukuha sayo ni Cole ang lahat ng kayamanan mo. Paano ka

dahan-dahang pumikit

sa gulat nang makita ito at sobrang bilis

tao kahit na mala-gulay na ito. Ibig sabihin… narinig niya ang sinabi ko?’

humiga sa tabi ni Elliot. Sobrang daming tumatakbo sa

wala ng kahit

sa oras na mamatay si Elliot, ano

ni Avery habang iniisip ang

para mabawi ang

mga taong umapak sakanya ay sisiguraduhin niyang

…… 

Cooper si Avery sa mansyon ng nanay

Foster Family as naghihintay kay Avery sa sala, kaya isa-isa niyang binati

Rosalie sa ugaling pinakita ni Avery – ang isang masunuring

kagabi, Avery?” Nakangiting tanong

naman po.” Nahihiyang sagot

ka naman niya naistorbo no?”

na mukha ni Elliot. “Hindi naman siya gumalaw kaya

ang katawan nito kaya noong malalim na ang tulog niya, hindi niya namalayan na nayakap niya ‘to, na parang unan.

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255