Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 1140

Nang magising si Avery mula sa matinding kalungkutan, lumubog na ang paglubog ng araw sa labas ng bintana, at ang paglubog ng araw ay kumikinang sa pulang kalahati ng kalangitan. Kinuha niya ang phone niya at tinignan ang oras.

Alas singko y media na ng hapon.

Wala na si Elliot sa kwarto.

Huminga siya ng malalim at nagpadala ng mensahe kay Cole: [Did you took Adrian to check?]

Matapos ipadala ang mensahe, itinulak ang pinto.

Bumungad sa kanya ang munting mukha ni Layla.

“Ma, gising ka na ba? Bakit ang tagal mong natulog?” Nakita ni Layla ang kanyang ina na gising at agad na pumasok sa kwarto, “I’m here to call you for dinner.”

Ibinaba ni Avery ang telepono, itinaas ang kubrekama, at umupo.

“Layla, sanay ka pa bang lumipat sa bahay ni Daddy? Marami pa kaming mga bagahe sa aming bahay. Kung hindi ka sanay, pwede tayong bumalik sa bahay natin anytime.” Bumangon si Avery sa kama at nagsuot ng sapatos.

“Medyo kakaiba. Napakalaki ng bahay ni Dad na parang maze. Pero napakaganda rin ng bahay ni Tatay, at mas maraming

banyo, “Natatakot ako na mahirap tanggapin ng iyong kapatid ang lugar

natin bukas. Ang paaralan ay nagsasagawa ng kumperensya ng magulang at guro. Pupunta

“Gusto mo bang pumunta ang nanay

bibig ni Layla, at saka napakunot ang noo niya, “Pero gusto rin ni Dad na pumunta. Ayokong pumunta

natin mahuhusgahan ang mga tao sa kanilang hitsura!” Pagkatapos

Habang tumatagal ang pakikisama ko

dahil tumatanda na

tingin ng tatay ko. Iniisip ko lang na medyo seryoso siya, at baka matakot ang mga guro natin.” Nagmakaawa

nanay. Sabihin mo sa

sa master bedroom

Elliot si Robert at binati sila sa ibaba ng isang

sa pamamagitan lamang ng pagtingin sa

tayo!” Iminulat ni Elliot ang kanyang mga mata at sinabi sa

Layla: “Paano

sinabi ng guro na isang magulang lamang ang kinakailangang

ng kanyang anak, ngunit nakikita niya sa mukha ng kanyang