Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Kabanata 1140

Nang magising si Avery mula sa matinding kalungkutan, lumubog na ang paglubog ng araw sa labas ng bintana, at ang paglubog ng araw ay kumikinang sa pulang kalahati ng kalangitan. Kinuha niya ang phone niya at tinignan ang oras.

Alas singko y media na ng hapon.

Wala na si Elliot sa kwarto.

Huminga siya ng malalim at nagpadala ng mensahe kay Cole: [Did you took Adrian to check?]

Matapos ipadala ang mensahe, itinulak ang pinto.

Bumungad sa kanya ang munting mukha ni Layla.

“Ma, gising ka na ba? Bakit ang tagal mong natulog?” Nakita ni Layla ang kanyang ina na gising at agad na pumasok sa kwarto, “I’m here to call you for dinner.”

Ibinaba ni Avery ang telepono, itinaas ang kubrekama, at umupo.

“Layla, sanay ka pa bang lumipat sa bahay ni Daddy? Marami pa kaming mga bagahe sa aming bahay. Kung hindi ka sanay, pwede tayong bumalik sa bahay natin anytime.” Bumangon si Avery sa kama at nagsuot ng sapatos.

Pero napakaganda rin ng bahay ni Tatay, at mas maraming

Avery patungo sa banyo, “Natatakot ako na mahirap tanggapin ng iyong

natin bukas. Ang paaralan ay nagsasagawa ng kumperensya ng magulang at guro. Pupunta

“Gusto mo bang pumunta ang nanay mo o pumunta ang

kong pumunta ka. Ang ganda mo.” Napangiti ang gilid ng bibig ni Layla, at saka napakunot ang noo niya, “Pero gusto rin ni Dad na pumunta. Ayokong

hitsura!” Pagkatapos maghugas ng mukha ni Avery, mas naging matino siya, “Kung

tumatagal ang pakikisama ko sa

tumatanda na

na medyo seryoso siya, at baka matakot ang mga guro natin.” Nagmakaawa si Layla, “Kaya Mom, pumunta ka

Sabihin

mag-ina sa master bedroom

Robert at binati sila sa ibaba ng isang maka-ama

niya sa pamamagitan lamang ng pagtingin

na tayo!” Iminulat ni Elliot ang kanyang mga

kay Layla: “Paano kung sasama ako

magulang lamang ang kinakailangang lumahok.” pagtataka ni

ng kanyang anak, ngunit nakikita niya sa mukha ng kanyang anak na gusto ng kanyang anak na dumalo