Nakita ni Avery ang mukha ni Elliot at naisip niyang nagha-hallucinate siya.

Inabot niya at hinawakan ang pisngi ni Elliot.

“Gising?” bulong ni Elliot.

Nang marinig ang boses ni Elliot, natakot si Avery.

“Ako… Sumasakit ang ulo ko… Elliot, masakit ang ulo ko!” Tinapik-tapik ni Avery ang kanyang ulo gamit ang kanyang palad, sinusubukang maibsan ang sakit.

Hinawakan naman agad ni Elliot ang kamay niya at pinigilan siya sa patuloy na pagbaril.

“Elliot…ganun din ba kapag masakit ang ulo mo?” Napabuntong-hininga si Avery, nakakunot ang noo.

“Hindi ka marunong uminom at ang dami mong nainom.” Walang magawang bumuntong-hininga si Elliot, “Huwag kang uminom nito sa susunod.”

ko ang iba ay umiinom. Gusto kong uminom.” Hinaplos ni Avery ang kanyang mga templa at huminto, “Elliot, parang may sasabihin ako sa iyo… Isipin ko… Bigla

si Elliot sa kanya na lasing at masakit pa

huwag mag-alala.” Pinisil ni Elliot ang kamay niya at matiyagang naghintay

naaalala, “May importante akong sasabihin sa iyo. ….. Talaga, may sasabihin talaga ako sa iyo … pero wala

sa kanyang bibig, mas nababalisa, at ang

habang umiiyak siya, lalo siyang

niyang pigilan ang

long, she can continue to hold on. Ngunit ngayon kontrolado ng alak ang kanyang kamalayan,

Elliot ang pag-iyak niya, at ang mga luha ay nawalan ng kontrol. Gusto niyang sabihin ang isang bagay

Elliot, kaya hinawakan niya ang braso nito

Avery, isinubsob ang kanyang ulo sa kanyang mga bisig, at pinunasan ang mga luha sa kanyang sando, “Ako…Kanina lang ako umiyak, nagalit

pero nag-aalala pa rin siya na baka malaman ni Elliot

Kapag natutulog ako, maaalala ko ang sasabihin ko sa iyo…” Sumandal siya sa dibdib niya, Naamoy ang pamilyar at kakaibang hininga nito, lumulutang ang

siya ni Elliot

sa kasiyahan at nakatulog sa mga

umuwi sina Mike

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255