Nakita ni Avery ang mukha ni Elliot at naisip niyang nagha-hallucinate siya.

Inabot niya at hinawakan ang pisngi ni Elliot.

“Gising?” bulong ni Elliot.

Nang marinig ang boses ni Elliot, natakot si Avery.

“Ako… Sumasakit ang ulo ko… Elliot, masakit ang ulo ko!” Tinapik-tapik ni Avery ang kanyang ulo gamit ang kanyang palad, sinusubukang maibsan ang sakit.

Hinawakan naman agad ni Elliot ang kamay niya at pinigilan siya sa patuloy na pagbaril.

“Elliot…ganun din ba kapag masakit ang ulo mo?” Napabuntong-hininga si Avery, nakakunot ang noo.

“Hindi ka marunong uminom at ang dami mong nainom.” Walang magawang bumuntong-hininga si Elliot, “Huwag kang uminom nito sa susunod.”

Avery ang kanyang mga templa at huminto, “Elliot, parang may sasabihin ako sa iyo… Isipin ko… Bigla akong hindi

si Elliot sa kanya na lasing at masakit pa rin, at ang kanyang puso ay

nang dahan-dahan, huwag mag-alala.” Pinisil ni Elliot

Napabuntong-hininga si Avery, habang pilit niyang inaalala, mas hindi niya naaalala, “May importante akong sasabihin sa iyo. ….. Talaga, may sasabihin talaga ako sa iyo … pero wala na akong

salita sa kanyang bibig, mas nababalisa,

siya, lalo siyang nalulungkot,

siya, kaya niyang pigilan ang sarili na huwag masyadong

on so long, she can continue to hold on. Ngunit ngayon kontrolado ng alak ang kanyang kamalayan, at lahat ng kanyang mga salita at gawa ay

ng kontrol. Gusto niyang sabihin ang

umiiyak na rin si Elliot, kaya hinawakan niya

ang mga luha sa kanyang sando, “Ako…Kanina lang ako umiyak, nagalit ako sa sarili ko, uminom ako ng sobra… Wala akong maalala, nababalisa ako… Wala itong

pero nag-aalala pa rin siya na baka malaman ni Elliot na sobrang

iyo…” Sumandal siya sa dibdib niya, Naamoy ang pamilyar at kakaibang hininga nito, lumulutang ang puso niya sa dibdib.

siya ni Elliot ayon

siya sa kasiyahan at nakatulog

oras, umuwi sina Mike

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255