Nakita ni Avery ang mukha ni Elliot at naisip niyang nagha-hallucinate siya.

Inabot niya at hinawakan ang pisngi ni Elliot.

“Gising?” bulong ni Elliot.

Nang marinig ang boses ni Elliot, natakot si Avery.

“Ako… Sumasakit ang ulo ko… Elliot, masakit ang ulo ko!” Tinapik-tapik ni Avery ang kanyang ulo gamit ang kanyang palad, sinusubukang maibsan ang sakit.

Hinawakan naman agad ni Elliot ang kamay niya at pinigilan siya sa patuloy na pagbaril.

“Elliot…ganun din ba kapag masakit ang ulo mo?” Napabuntong-hininga si Avery, nakakunot ang noo.

“Hindi ka marunong uminom at ang dami mong nainom.” Walang magawang bumuntong-hininga si Elliot, “Huwag kang uminom nito sa susunod.”

mga

si Elliot sa kanya na lasing at masakit pa rin,

mag-alala.” Pinisil ni Elliot

pilit niyang inaalala, mas hindi niya naaalala, “May importante akong sasabihin

salita sa kanyang bibig, mas

lalo siyang nalulungkot, at mas

pigilan ang sarili

so long, she can continue to hold on. Ngunit ngayon kontrolado ng alak ang kanyang kamalayan, at lahat

ni Elliot ang pag-iyak niya, at ang mga luha ay nawalan ng kontrol.

Avery na parang umiiyak na rin si Elliot, kaya hinawakan

na makita kang umiiyak.” Bahagyang nagising si Avery, isinubsob ang kanyang ulo sa kanyang mga bisig, at pinunasan ang mga luha sa kanyang sando, “Ako…Kanina lang

Avery, pero nag-aalala pa rin siya na baka malaman ni Elliot na sobrang lungkot niya dahil

sa iyo…” Sumandal siya sa dibdib niya, Naamoy ang pamilyar at kakaibang hininga nito, lumulutang ang puso niya

ni Elliot

siya sa kasiyahan at nakatulog sa mga bisig

ang dalawang oras, umuwi sina Mike at

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255