Matigas siyang nakatayo sa kinatatayuan, nakakuyom ang kanyang mga kamay sa mga kamao, tahimik na tumulo ang mga luha.

Ang kalungkutan at kahihiyan ngayon, hinding-hindi niya makakalimutan.

Kung may pagkakataon pa sa hinaharap, hinding-hindi niya makakalimutan ang kahihiyang dinanas niya ngayon!

Pagkaraan ng ilang sandali, bumuhos ang ulan, na humatak kay Norah mula sa poot at sakit patungo sa katotohanan.

Mabilis na pumatak ang ulan mula sa kanyang ulo. Dahil walang tao ang bahay sa buong taon, at luma na ang bahay, bumuhos ang ulan.

At mayroong higit sa isang lugar kung saan tumagas ang ulan.

Gamit ang madilim na ilaw, sinuri niya ang bahay, at mayroong hindi bababa sa sampung lugar na umaagos ang ulan.

Dali-dali niyang hinanap ang isang palanggana ng tubig at balde, at dali-dali itong inilagay sa butas na lugar para mag-ipon ng tubig.

Sa sandaling ito, lumiwanag ang screen ng kanyang mobile phone sa kama, at isang mensahe ang pumasok.

Kasabay nito, sa labas ng isang tindahan sa sentro ng lungsod.

sa patuloy na pagbuhos ng ulan sa kanyang

isa lang. Ihahatid ko muna si

magsalita ang bodyguard ay hinubad nito ang jacket at binalot si

Robert, tanging isang pares ng malaki, maitim at makintab na mga

makalaban, binigyan siya ng bodyguard ng ‘whoosh’ at tumakbo

Gustong subukan ni Layla ang

niya, mas masaya siya,

ng oras na magbasa, hindi lang

Layla ang kamay niya at sumugod

I’m so happy in the rain! Mas masaya pa sa ulan kasama si kuya!” Excited na

Hayden: “Huwag kang

ng pag-iyak kapag may sipon! Uminom ka na lang ng gamot kapag may sipon ako! Akala mo bata ako! Malalaki na ako!” Walang pakialam

kotse, tiningnan kung hindi siya basa, at nakahinga siya ng maluwag nang marinig ang sigaw

pagkakita kay Layla at Hayden na

magkapatid sa sasakyan, at agad na inalalayan ni Hayden si Layla na papasok

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255