Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Si Elliot ay parang isang mabangis na halimaw na kagigising lang mula sa isang napaka himbing na pamamahinga. Para itong isang maamong tupa noong natutulog ito, pero ngayong gising na ito… sobrang nakakatakot. 

Lumabas si Mrs. Cooper ng kwarto at dahan-dahang sinarado ang pintuan. 

Nang makita niya si Avery, na halatang takot na takot, sinubukan niyang oakalmahin ito, “Wag kang matakot, Madam. Kagigising lang ni Master Elliot kaya nagulat siya sa balita. Siguro sa guest room ka muna matulog ngayong gabi at bukas nalang tayo mag-usap. Gusto ka Madam Rosalie kaya sigurado akong hindi ka niya pababayaan. 

Gulong gulo ang isipan ni Avery. Ang buong akala niya ay mamatay na talaga si Elliot at kahit kailan hindi sumagi sa isipan niya na magigising pa ito. 

“Mrs. Cooper, yung mga gamit ko… nasa kwarto pa…” Takot na takot na sabi ni Avery habang nakatingin sa pintuan ng master’s bedroom, na para bang gusto niyang sabihin na kung maari ay makapasok siya sandali para lang kunin ang mga gamit niya. 

Base sa sama ng tingin sakanya ni Elliot kanina, malakas ang pakiramdam niya na hindi siya kayang tanggapin nito bilang asawa. 

Sa puntong ito, handa na siyang umalis ng mansyon anumang oras. 

Nagbuntong hininga si Mrs. Cooper at sumagot, “Hayaan mo muna sa loob ang gamit mo kung hindi naman ganun kaimportante ang mga yun. Ako nalang kukuha bukas ng umaga.” 

“Okay,” Sagot ni Avery, sabay tanong, “Hindi ka ba natatakot sakanya?” 

“Matagal na akong nagtatrabaho sakanya. Mukha man siyang nakakatakot, pero ni minsan hindi ko yan naging sakit sa ulo.” Sagot ni Mrs. Cooper. 

Tumungo nalang si Avery at hindi na sumagot pa. 

Asawa man siya ni Elliot sa papel, ito pa rin ang unang pagkikita nila kaya naiintindihan niya ang naging reaksyon nito. 

HIndi nakatulog si Avery noong gabing ‘yun. Sobrang daming tumatakbo sa isip niya. 

Ngayong gising na si Elliot, sira na ang mga plano niya. 

…… 

Pagsapit ng alas otso ng umaga kinabukasan, kinuha ni Mrs. Cooper ang mga gamit ni Avery sa loob ng master’s bedroom at dinala ang mga ito sa guest room, kung nasaan siya. 

“Breakfast na po, Madam” Sabi ni Mrs. Cooper. “Naghihintay na si Master Elliot sa dining room kaya bumaba ka na kaagad nang magkakilanlan kayo kahit papaano. 

“Sa tingin ko, hindi naman niya ako gustong makilala.” Pabulong na sagot i Avery. 

“Pero kailangan mo pa ring kumain. Sige na! Hindi nga siya nagalit noong sinabi ko sakanya na gusto ka ni Madam Rosalie! Sa tingin ko mas maganda ang mood niya ngayon.” 

Pagkababa ni Avery sa dining room, nakita niya kaagad si Elliot, na nakaupo sa wheelchain nito. 

Nagagalaw na nito ang braso nito, buti nalang talaga at tuloy-tuloy lang ang routine muscle training nito. 

kahit pa

na hinanda para sakanya ni Mrs. Cooper.

kahit ano mula sa bibig ni Elliot kahit pa noong inangat ni Avery

ang sarili niya kaya sinilip niya si Elliot, na siya namang

ng lupa noong mga oras na

pagpapakilala ni Avery na siyang

Elliot ang tasa ng kanyang kape at humigop. Pagkatapos, biglang nagsalita si Elliot, na may tonong sobrang nakakapanindig balahibo. “Balita ko may posibilidad daw na

ang tibok ng puso ni Avery, at noong oras na yun,

Surgical o medical

ng boses ni Elliot pero sobrang sakit ng mga

namutla si Avery at hindi niya alam kung

na medyo nakakailang na ang awra, dahan-dahan siyang lumapit at sinabi, “Master Elliot, ang tungkol po sa bata ay idea ni Madam Rosalie. Wala pong

nanay ko para ipressure ako.” Nanlilisik ang mga

si Avery pero bigla siyang pinatigil ni Elliot.

permisong

reaksyon ni Elliot kaya naguguluhan siyang sumagot, “Ano bang dapat kong

Elliot ang sinabi ni Avery kaya nanlilisik ang kanyang mga mata na tinitigan

pa man din siya tuluyang magalit, nagmamadali nagsalita si Avery para kumalma

period nga ako eh. Kahit itanong mo

tahimik si Elliot. Muli niyang kinuha ang tasa ng kanyang kape

na kumukulo ang kanyang tiyan, hindi na siya nagdalawang

siyang tumayo para kunin angt kanyang mga

ideya palang na nakatira sila sa iisang bubong ay sobrang naiilang na

mga dokumento mo. Magdidivorce

na rin naman

“Ngayon na ba?” 

Sagot ni Elliot.

Rosalie sa mga nangyari kagabi kaya agad-agad

ang kundisyon ng nanay niya bago pag’usapan ang

mo lang ako kung kailan.” Sagot ni Avery bagi siya nagmamadaling

bag, at wala pang limang minuto ay muli siyang

hindi inaasahang pagkakataon, nakita niya ang isang pamilyar na bisita na nakatayo

Si Cole. 

itsura nito ang sobra-sobrang pagkatakot. Para itong asong bahag ang buntot na magalang na nakatayo sa tabi ng wheelchair ni

sa ospital, kaya pinapunta po ako dito ni Daddy para ibigay

bodyguard na nakatayo sa tabi

anong gusto niyang mangyari kaya kinuha nito ang dala ni Cole at