Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Nakita niya nakapulupot si Avery naparang isang bola at nagiisip habang nakasandal sa dingding. 

Nakalugay at magulo ang kanyang buhok. 

Napatingin siya nang marinig at tumawag sa kanya sa pinto. 

“Avery! Anong nangyari sayo?” tanong ni Rosalie. Nang makita niya ang mukha ni Avery, na parang puting papel, na talaga naman ikinataas ng kanyang altapresyon. 

“Paano nangyari to? Si… Elliot ba? Inaabuso ka ba niya?” 

Sa puntong ito, bahagyang nginginig sa boses ni Rosalie. 

Punayat ng husto si Avery. 

Putlang putla ang kanyang mukha, at makikitang tuyot at bitak-bitak sa kanyang labi. 

Makikitang hindi normal ang paghinga niya. Gusto niyang magsalita, ngunit sobrang paos na niya at wala nasiyang mailabas na boses. 

Lumapit si Mrs. Cooper na may dalang baso ng maligamgam na gatas at iniabot ito kay Avery. 

“Uminom ka muna ng isang baso ng gatas, Madam. Huwag kang matakot. Ngayong nandito na si Madam Rosalie, makakain ka na. 

Nagsalubong ang mga kilay ni Rosalie habang sinasabi, “Ano yon? Bakit hindi pinapakain ni Elliot si Avery? Paano siya nangayat ng ganon? Balak niya bang patayin ito sa gutom?” 

Labis na ikinagulat ni Rosalie ang mga pangyayari. 

Dali-dali siyang pumunta sa sala at tumayo sa harap ng kanyang anak. 

“Elliot, si Avery ang asawa na inaasikaso ko para sa iyo. Ano ang gusto kong iisipin ko ngayon at pinapahirapan mo siya ng ganito?” 

“Dapat lang siyang parusahan sa mga maling ginawa niya. Kung hindi dahil sa’yo Ma, sa tingin mo ba papayagan ko siyang manatili hanggang ngayon?” Sabi ni Elliot na parang wala lang sa kanya lahat. 

Para sa kanya, ang hindi pakain sa loob ng dalawang araw ay higit na nakabaghabag kumpera kung ipapautos niyang baliin ang braso nito. 

Hinawakan kasi nito isang bagay na hindi niya dapat hawakan. At para sa kanya, lumagpas na ito sa linya. Kaya hindi niya ito mapatawad. 

“Mali? Anong ginawang mali ni Avery?” tanong ni Rosalie. 

Dahil sa kanyang mga mata, si Avery ay isang matino, may magandang pag-uugali, at mapagmasid na babae. Tingin niya ay hindi siya nng klase ng tao para sadyang galitin si Elliot. 

Napakagat labi si Elliot at hindi sumagot sa ina. 

ko kung ano ang iniisip mo at hindi ako papapayag na gawin mo ito. Mabuting babae si Avery. Ayos lang kung

ang luha sa mata ni

siyang naiirita habang nagsasalita, at pulang

na sana si Elliot nang mapansin niya ang kalagayan ng

kung gusto mo makipagdivorce… Basta kaylangan mo maghanap ng babaeng magugustuhan mo. Hindi ako papayag na habang buhay ka nalang walang katuwang sa buhay! ” Sabi ni

ng hininga habang sinasabi ang lahat

tatlumpung segundo, tumagilid ang ulo ni Rosalie at

nang umagang iyon,

ang ulo ng kanyang ina. Hindi

matatapos ang usapin tungkol kay Avery,

niya si Avery, kundi tumanggi

babae para sa kapakanan ng hiwalayan nila ni Avery.

… 

sa baso ng gatas

niya ang lahat ng pangyayariat usapan

sinagad naman nito sa sukdulang nag pasensya

oatmeal. Pagkatapos ay kinuha niya ang isang brush at sinimulang suklayin ang magulong buhok ni Avery.

Madam? Hangga’t nariyan si Madam Rosalie, hindi ka palalayasin

wala ng lakas, ngunit may isang bagay na

boses, pero malinaw ang bawat salita niya. “Gustuhin man niya o hindi, hihiwalayan ko talaga

sa impyernong lugar na ito miks isa

siyan na ayaw na niyang makitang miski

Cooper. “Kumain ka muna ng

si Elliot sa kanyang wheelchair at agad na sinabi, “Hindi

hindi naiiba sa karaniwan, ngunit ang kanyang mga

ng bodyguard si Elliot papasok ng silid.

bigla ang ulo ni Avery, at nagkatinginan sila.

bumigat ang hangin sa paligid

na tayo, Elliot!” Sabi ni Avery ng mailapag ang bowl ng

niya at lumapit

na niya ang kanyang mga gamit dalawang gabi ng nakalipas at

gusto mo!” sabi niya ng may matigas

niya, “Ganun na ang galit

at nagpipigil hininga. “Nakuha ko na ang parusa ko, kaya dapat maging pantay tayo. Dala mo ba ang mga papeles

ngumiti si Elliot at sinabi, “Sinabi ko bang tapos na ang

Avery. Parang masisiraan na siya ng ulo

napakahirap para sa iyo na manatili sa akin, mananatili ka bilang