Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Nakita niya nakapulupot si Avery naparang isang bola at nagiisip habang nakasandal sa dingding. 

Nakalugay at magulo ang kanyang buhok. 

Napatingin siya nang marinig at tumawag sa kanya sa pinto. 

“Avery! Anong nangyari sayo?” tanong ni Rosalie. Nang makita niya ang mukha ni Avery, na parang puting papel, na talaga naman ikinataas ng kanyang altapresyon. 

“Paano nangyari to? Si… Elliot ba? Inaabuso ka ba niya?” 

Sa puntong ito, bahagyang nginginig sa boses ni Rosalie. 

Punayat ng husto si Avery. 

Putlang putla ang kanyang mukha, at makikitang tuyot at bitak-bitak sa kanyang labi. 

Makikitang hindi normal ang paghinga niya. Gusto niyang magsalita, ngunit sobrang paos na niya at wala nasiyang mailabas na boses. 

Lumapit si Mrs. Cooper na may dalang baso ng maligamgam na gatas at iniabot ito kay Avery. 

“Uminom ka muna ng isang baso ng gatas, Madam. Huwag kang matakot. Ngayong nandito na si Madam Rosalie, makakain ka na. 

Nagsalubong ang mga kilay ni Rosalie habang sinasabi, “Ano yon? Bakit hindi pinapakain ni Elliot si Avery? Paano siya nangayat ng ganon? Balak niya bang patayin ito sa gutom?” 

Labis na ikinagulat ni Rosalie ang mga pangyayari. 

Dali-dali siyang pumunta sa sala at tumayo sa harap ng kanyang anak. 

“Elliot, si Avery ang asawa na inaasikaso ko para sa iyo. Ano ang gusto kong iisipin ko ngayon at pinapahirapan mo siya ng ganito?” 

“Dapat lang siyang parusahan sa mga maling ginawa niya. Kung hindi dahil sa’yo Ma, sa tingin mo ba papayagan ko siyang manatili hanggang ngayon?” Sabi ni Elliot na parang wala lang sa kanya lahat. 

Para sa kanya, ang hindi pakain sa loob ng dalawang araw ay higit na nakabaghabag kumpera kung ipapautos niyang baliin ang braso nito. 

Hinawakan kasi nito isang bagay na hindi niya dapat hawakan. At para sa kanya, lumagpas na ito sa linya. Kaya hindi niya ito mapatawad. 

“Mali? Anong ginawang mali ni Avery?” tanong ni Rosalie. 

Dahil sa kanyang mga mata, si Avery ay isang matino, may magandang pag-uugali, at mapagmasid na babae. Tingin niya ay hindi siya nng klase ng tao para sadyang galitin si Elliot. 

Napakagat labi si Elliot at hindi sumagot sa ina. 

ano ang iniisip mo at hindi ako papapayag na gawin mo ito. Mabuting babae si Avery. Ayos lang

namugto ang luha sa mata

nagsasalita, at pulang

nang mapansin niya ang kalagayan ng kanyang ina.

magugustuhan mo. Hindi ako papayag na habang buhay ka nalang walang katuwang sa buhay! ” Sabi ni

ng hininga habang sinasabi ang lahat ng

ni Rosalie at bumalik

Mrs. Foster, na kalalabas lang nang umagang iyon, ay isinugod ulit pabalik sa ospital.

ina. Hindi niya rin inaasahan na

niya ay mabilis lang na matatapos ang usapin tungkol kay Avery, ngunit tila

niya si Avery, kundi tumanggi din siya sa lahat ng babae.

siya ng ibang babae para sa

… 

baso ng gatas nang bahagyang bumuti ang

ang lahat ng pangyayariat usapan sa labas

ngunit sinagad naman nito sa

ay kinuha niya ang isang brush

ka palalayasin ni Master Elliot,” magiliw na sinabi ni Mrs.

ay pagod at wala ng lakas, ngunit may isang bagay

malinaw ang bawat salita niya. “Gustuhin man niya

sa impyernong lugar na ito miks

na niyang makitang miski anino ng demonyong si Elliot Foster.

Mrs. Cooper. “Kumain ka muna ng oatmeal. Pupunta ako at titingnan

Cooper sa pintuan, nakita niya ang bodyguard habang tinutulak si Elliot sa kanyang wheelchair at agad na sinabi,

Elliot na hindi naiiba sa karaniwan,

si Mrs. Cooper, itinulak ng bodyguard si

ang ulo ni Avery, at nagkatinginan sila.

nagkaroon ng kidlat at bumigat ang hangin

Sabi ni Avery ng

niya at lumapit sa kanya.

dalawang gabi ng nakalipas at handa

gusto mo!” sabi niya ng may matigas

ang galit mo sakin. Tingin mo ba hindi ikaw ang mali?”

habang maama ang loob at nagpipigil hininga. “Nakuha ko na ang parusa ko, kaya dapat

makapaghintay na dumistansya, nakakatakot na ngumiti si Elliot at sinabi,

na siya ng ulo

napakahirap para sa iyo na manatili sa akin, mananatili