Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Nakita niya nakapulupot si Avery naparang isang bola at nagiisip habang nakasandal sa dingding. 

Nakalugay at magulo ang kanyang buhok. 

Napatingin siya nang marinig at tumawag sa kanya sa pinto. 

“Avery! Anong nangyari sayo?” tanong ni Rosalie. Nang makita niya ang mukha ni Avery, na parang puting papel, na talaga naman ikinataas ng kanyang altapresyon. 

“Paano nangyari to? Si… Elliot ba? Inaabuso ka ba niya?” 

Sa puntong ito, bahagyang nginginig sa boses ni Rosalie. 

Punayat ng husto si Avery. 

Putlang putla ang kanyang mukha, at makikitang tuyot at bitak-bitak sa kanyang labi. 

Makikitang hindi normal ang paghinga niya. Gusto niyang magsalita, ngunit sobrang paos na niya at wala nasiyang mailabas na boses. 

Lumapit si Mrs. Cooper na may dalang baso ng maligamgam na gatas at iniabot ito kay Avery. 

“Uminom ka muna ng isang baso ng gatas, Madam. Huwag kang matakot. Ngayong nandito na si Madam Rosalie, makakain ka na. 

Nagsalubong ang mga kilay ni Rosalie habang sinasabi, “Ano yon? Bakit hindi pinapakain ni Elliot si Avery? Paano siya nangayat ng ganon? Balak niya bang patayin ito sa gutom?” 

Labis na ikinagulat ni Rosalie ang mga pangyayari. 

Dali-dali siyang pumunta sa sala at tumayo sa harap ng kanyang anak. 

“Elliot, si Avery ang asawa na inaasikaso ko para sa iyo. Ano ang gusto kong iisipin ko ngayon at pinapahirapan mo siya ng ganito?” 

“Dapat lang siyang parusahan sa mga maling ginawa niya. Kung hindi dahil sa’yo Ma, sa tingin mo ba papayagan ko siyang manatili hanggang ngayon?” Sabi ni Elliot na parang wala lang sa kanya lahat. 

Para sa kanya, ang hindi pakain sa loob ng dalawang araw ay higit na nakabaghabag kumpera kung ipapautos niyang baliin ang braso nito. 

Hinawakan kasi nito isang bagay na hindi niya dapat hawakan. At para sa kanya, lumagpas na ito sa linya. Kaya hindi niya ito mapatawad. 

“Mali? Anong ginawang mali ni Avery?” tanong ni Rosalie. 

Dahil sa kanyang mga mata, si Avery ay isang matino, may magandang pag-uugali, at mapagmasid na babae. Tingin niya ay hindi siya nng klase ng tao para sadyang galitin si Elliot. 

Napakagat labi si Elliot at hindi sumagot sa ina. 

ako papapayag na gawin mo ito. Mabuting babae si Avery.

puntong ito, namugto ang luha sa mata ni Rosalie

at pulang pula ang kanyang

si Elliot nang mapansin niya ang kalagayan ng kanyang

hindi mo pwedeng palayasin si Avery! Walang kaso kung gusto mo makipagdivorce… Basta kaylangan mo maghanap ng babaeng magugustuhan mo. Hindi ako papayag na habang buhay ka nalang walang katuwang sa

hininga habang sinasabi ang lahat ng yon.

tatlumpung segundo, tumagilid ang ulo ni Rosalie at bumalik

nang umagang iyon, ay isinugod ulit pabalik sa

ganoon katigas ang ulo ng kanyang ina. Hindi niya rin inaasahan na ganoon na magagalit ito

matatapos ang usapin

sa kinasusuklaman niya si Avery, kundi

para sa kapakanan ng hiwalayan nila ni

… 

baso ng gatas

ang lahat ng pangyayariat

ngunit sinagad naman nito sa sukdulang nag

Avery ng isang mangkok ng oatmeal. Pagkatapos ay kinuha niya ang isang brush at

Madam? Hangga’t nariyan si Madam Rosalie, hindi ka palalayasin

Siya ay pagod at wala ng lakas, ngunit may isang bagay

pero malinaw ang bawat salita niya. “Gustuhin man niya o hindi, hihiwalayan

niyang magtagal pa sa impyernong lugar na ito miks isa

miski anino ng demonyong

sabi ni Mrs. Cooper. “Kumain ka muna ng oatmeal. Pupunta ako at titingnan kung ano ang

Cooper sa pintuan, nakita niya ang bodyguard habang tinutulak si Elliot sa kanyang wheelchair at agad na sinabi, “Hindi

sa karaniwan, ngunit ang kanyang mga

Mrs. Cooper, itinulak ng bodyguard si

ang ulo ni Avery,

at bumigat ang hangin sa

Avery ng

bagahe niya

dalawang gabi ng nakalipas at

ka nalang sa taong gusto mo!” sabi niya ng may matigas na

na ang

yung computer mo,” sabi ni Avery habang maama ang loob at nagpipigil hininga. “Nakuha ko na ang parusa ko, kaya dapat

nang makitang hindi na siya makapaghintay na dumistansya, nakakatakot na ngumiti si Elliot

masisiraan na siya ng ulo sa kanyang mga

sa akin, mananatili ka bilang