Kabanata 9
 
Sa huling pagsusuri, wala naman senyales na magkakaroon ng kambal. 

 

Kaya naman hindi makapaniwala si Avery na may dalawang sanggol sa loob tiyan niya makalipas ilan lamang na linggo. 

Hawak hawak niya ang ultrasound scan sa kanyang kamay habang tahimik na nakaupo sa isa bangko sa gilid ng corridor ng ospital. 

Sinabi sa kanya ng doktor na ang posibilidad na mabuntis ng kambal ay napakababa. 

Na kung magpapa-abort siya ngayon, maaari hindi na siya muling magkaroon ng kambal. 

Mapait man ay napapataw na lamang si Avery. Ang lahat ng ito ay gawa ng mga pribadong doktor ng Fosters. 

Nang maitanim na nila ilagay na sa kaya ang mga isang fertilized egg, hindi nila binanggit na magkakaroon pala siya ng kambal. 

Siguro para sa kanila, siya ay walang iba kundi isang kasangkapan sa panganganak para sa mga Fosters mula pa man. 

Nang magsimula siyang duguin noong nakaraang linggo, naisip niya na dumating na ang kanyang regla. Nang malaman ito ng mga doktor ng Fosters, naisip nilang nabigo sila. Nang sabihin ni Elliot na hihiwalayan niya siya pagkatapos niyang magising, hindi na siya muling nakita ng mga doktor. 

Ang desisyon na manganak o hindi ay nasa balikat na lamang niya. 

Nagring ang phone ni Avery sa bag niya. Mahigit isang oras na siyang nasa ospital. 

Inilabas niya ang kanyang telepono, tumayo, at naglakad patungo sa labasan ng ospital. 

“Avery, naghihingalo na ang tatay mo! Umuwi ka kaagad!” 

Ang paos na boses ng kanyang ina ay nanggaling sa kabilang linya. 

Natigilan si Avery. 

Mamamatay si Tatay? Paano ito nangyari? 

Alam niyang naospital ang kanyang ama matapos magkaproblema ang kumpanya nito. Hindi man lang ito nakadalo sa kasal niya. 

Hindi niya alam na ganito na pala kalubha ang kalagayan ng kanyang ama. gulong gulo na ang isip ni Avery. 

Totoo, hindi siya nagkaroon ng magandang relasyon sa kanyang ama. Hinding-hindi niya ito mapapatawad sa pakikipagrelasyon sa iba. 

Gayunpaman, sumakit ang puso niya nang biglang marinig ang balita sa malubha nitong kalagayan. 

…… 

Magulong gulo ang sala ng kanilang bahay nang dumating si Avery. 

Dinala siya ni Laura sa master bedroom. 

halos dilat ang kanyang mga mata. Nang makita niya si Avery, itinaas niya ang braso sa direksyon niya.

sakit mo?” Sabi ni Avery habang hawak ang malamig na kamay ng ama.

sabihin! Saan tayo kukuha ng pera para madala

habang sinasabi, “Hindi ka ba nakakuha ng malaking halaga

ang perang iyon para pambayad sa mga utang! Alam mo ba kung magkano ang utang ng kumpanya ng tatay mo? Huwag mo akong tignan na parang kinain ko ang pera mo, Avery! Tsaka hindi na gagaling ang tatay mo! Mabuti nang namatay

malulupit na salita, walang

at sinamahan niya ang kanyang ama.

ama niya pa rin ito. Noon pa man ay mahal na niya ito,

magalit sa kanya, Tatay. Hindi naman sa ayaw ka niyang ipagamot, pero wala talagang pera ang pamilya,” sabi ni Avery habang nakatayong umiiyak sa

ni Jack ang sinabi ni Avery.

mga labi at mahina ang boses habang sinasabi, “Avery… My darling… Nabigo kita… Nabigo ko ang mama mo… Babawi ako sa susunod na buhay…”

bumitaw ng kamay ng kanyang ama na sa pagkakahawak

ang bumalot sa loob

sa sakit ang puso ni Avery.

ang kanyang mundo ay

may asawa at buntis, at ang kanyang ama ay wala na.

ang buhay ay inalis sa kanya at itinulak siya sa isang malungkot at walang pag-asa

ng libing ay isang

gaanong mga tao ang dumalo sa libing, hindi mula nang

libing, pumunta si Wanda sa isang hotel kasama ang mga bisita.

tao ay nakakalat na parang isang

si Avery at Laura na lang ang naiwan sa

kanilang kalooban ay kasing dilim ng

Tanong ni Avery habang nakatitig sa lapida ng kanyang

boses, “Oo. Kahit patay na

ni Avery.

ganoon, bakit ka

mahal ko siya,” bumuntong-hininga si Laura. “Masalimuot ang mga relasyon, Avery. Hindi lang ito tungkol sa pag-ibig o pagkamuhi. Dahil ang isang relasyon ay

gabing iyon, bitbit ni Avery ang kanyang pagod na katawan pabalik

hanggang sa katapusan ng libing, ay tumagal ng

siya bumalik sa mansyon sa loob ng tatlong araw.

mula sa pamilyang Foster

house ang tungkol

sa yelo at mas malamig kaysa sa niyebe.

Avery sa looban, napansin niyang nakasindi ang mga ilaw

nag-uusap na may mga baso

sa

ni Mrs. Cooper

Avery ay lubos na kabaligtaran sa kasiglahan ng sala, ngunit ang ngiti sa

sa labas. Pumasok ka na!” Sabi ni Mrs Cooper sabay hawak

na mga binti na sumisilip mula sa ilalim ng laylayan. Sa

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255