Kabanata 9
 
Sa huling pagsusuri, wala naman senyales na magkakaroon ng kambal. 

 

Kaya naman hindi makapaniwala si Avery na may dalawang sanggol sa loob tiyan niya makalipas ilan lamang na linggo. 

Hawak hawak niya ang ultrasound scan sa kanyang kamay habang tahimik na nakaupo sa isa bangko sa gilid ng corridor ng ospital. 

Sinabi sa kanya ng doktor na ang posibilidad na mabuntis ng kambal ay napakababa. 

Na kung magpapa-abort siya ngayon, maaari hindi na siya muling magkaroon ng kambal. 

Mapait man ay napapataw na lamang si Avery. Ang lahat ng ito ay gawa ng mga pribadong doktor ng Fosters. 

Nang maitanim na nila ilagay na sa kaya ang mga isang fertilized egg, hindi nila binanggit na magkakaroon pala siya ng kambal. 

Siguro para sa kanila, siya ay walang iba kundi isang kasangkapan sa panganganak para sa mga Fosters mula pa man. 

Nang magsimula siyang duguin noong nakaraang linggo, naisip niya na dumating na ang kanyang regla. Nang malaman ito ng mga doktor ng Fosters, naisip nilang nabigo sila. Nang sabihin ni Elliot na hihiwalayan niya siya pagkatapos niyang magising, hindi na siya muling nakita ng mga doktor. 

Ang desisyon na manganak o hindi ay nasa balikat na lamang niya. 

Nagring ang phone ni Avery sa bag niya. Mahigit isang oras na siyang nasa ospital. 

Inilabas niya ang kanyang telepono, tumayo, at naglakad patungo sa labasan ng ospital. 

“Avery, naghihingalo na ang tatay mo! Umuwi ka kaagad!” 

Ang paos na boses ng kanyang ina ay nanggaling sa kabilang linya. 

Natigilan si Avery. 

Mamamatay si Tatay? Paano ito nangyari? 

Alam niyang naospital ang kanyang ama matapos magkaproblema ang kumpanya nito. Hindi man lang ito nakadalo sa kasal niya. 

Hindi niya alam na ganito na pala kalubha ang kalagayan ng kanyang ama. gulong gulo na ang isip ni Avery. 

Totoo, hindi siya nagkaroon ng magandang relasyon sa kanyang ama. Hinding-hindi niya ito mapapatawad sa pakikipagrelasyon sa iba. 

Gayunpaman, sumakit ang puso niya nang biglang marinig ang balita sa malubha nitong kalagayan. 

…… 

Magulong gulo ang sala ng kanilang bahay nang dumating si Avery. 

Dinala siya ni Laura sa master bedroom. 

kanyang mga mata. Nang makita niya si Avery,

sakit mo?” Sabi ni Avery habang hawak ang malamig na kamay ng ama. Nangingilid ang luha sa

para madala ang tatay mo sa ospital?” Bangit ni

sinasabi, “Hindi ka ba nakakuha ng malaking halaga mula sa Fosters? Bakit hindi mo ginamit iyon

kung magkano ang utang ng kumpanya ng tatay mo? Huwag mo akong tignan na

lahat ng malulupit na salita, walang pusong lumabas

Avery at sinamahan niya

Noon pa man ay mahal na

sa ayaw ka niyang ipagamot, pero wala talagang pera ang

Jack ang

ito sa kanya na puno ng luha ang mga mata. Nanginig ang kanyang mga labi at mahina ang boses habang sinasabi, “Avery… My darling… Nabigo kita… Nabigo ko ang mama mo…

kanyang ama na sa

bumalot sa loob

sa sakit ang puso

ay sumailalim sa isang makabagbag-damdaming pagbabago.

asawa at buntis, at ang kanyang

ang buhay ay inalis sa kanya

ng libing ay isang

gaanong mga tao ang dumalo sa libing, hindi mula nang

pumunta si Wanda sa isang hotel

ay nakakalat na parang isang kawan ng

Laura na lang

kalooban ay kasing dilim ng

nakatitig sa lapida ng kanyang ama sa habang

Laura ang kanyang tingin at sinabi sa mahinang boses, “Oo.

maintindihan ni

ganoon, bakit ka umiiyak?” tanong niya.

ito tungkol sa pag-ibig o

iyon, bitbit ni Avery ang kanyang pagod na katawan pabalik sa mansyon ni

pagkamatay ni ng tatay niya hanggang sa katapusan ng libing, ay

bumalik sa mansyon sa loob

sa pamilyang Foster ang nakipag-ugnayan sa

Foster house ang tungkol sa pagpanaw

Elliot ay mas malamig kaysa sa yelo at mas

napansin niyang nakasindi ang mga ilaw ng

lahat ay nakabihis ng pang-siyam at masayang nag-uusap na

Avery sa kanyang

siya ni Mrs. Cooper at nagmamadaling

na kabaligtaran sa kasiglahan ng sala,

sabay hawak sa braso

ay nakasuot ng itim na trench coat habang ang kanyang payat at patas na mga binti na sumisilip mula sa ilalim ng laylayan. Sa kanyang mga paa ay isang

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255