Kabanata 9
 
Sa huling pagsusuri, wala naman senyales na magkakaroon ng kambal. 

 

Kaya naman hindi makapaniwala si Avery na may dalawang sanggol sa loob tiyan niya makalipas ilan lamang na linggo. 

Hawak hawak niya ang ultrasound scan sa kanyang kamay habang tahimik na nakaupo sa isa bangko sa gilid ng corridor ng ospital. 

Sinabi sa kanya ng doktor na ang posibilidad na mabuntis ng kambal ay napakababa. 

Na kung magpapa-abort siya ngayon, maaari hindi na siya muling magkaroon ng kambal. 

Mapait man ay napapataw na lamang si Avery. Ang lahat ng ito ay gawa ng mga pribadong doktor ng Fosters. 

Nang maitanim na nila ilagay na sa kaya ang mga isang fertilized egg, hindi nila binanggit na magkakaroon pala siya ng kambal. 

Siguro para sa kanila, siya ay walang iba kundi isang kasangkapan sa panganganak para sa mga Fosters mula pa man. 

Nang magsimula siyang duguin noong nakaraang linggo, naisip niya na dumating na ang kanyang regla. Nang malaman ito ng mga doktor ng Fosters, naisip nilang nabigo sila. Nang sabihin ni Elliot na hihiwalayan niya siya pagkatapos niyang magising, hindi na siya muling nakita ng mga doktor. 

Ang desisyon na manganak o hindi ay nasa balikat na lamang niya. 

Nagring ang phone ni Avery sa bag niya. Mahigit isang oras na siyang nasa ospital. 

Inilabas niya ang kanyang telepono, tumayo, at naglakad patungo sa labasan ng ospital. 

“Avery, naghihingalo na ang tatay mo! Umuwi ka kaagad!” 

Ang paos na boses ng kanyang ina ay nanggaling sa kabilang linya. 

Natigilan si Avery. 

Mamamatay si Tatay? Paano ito nangyari? 

Alam niyang naospital ang kanyang ama matapos magkaproblema ang kumpanya nito. Hindi man lang ito nakadalo sa kasal niya. 

Hindi niya alam na ganito na pala kalubha ang kalagayan ng kanyang ama. gulong gulo na ang isip ni Avery. 

Totoo, hindi siya nagkaroon ng magandang relasyon sa kanyang ama. Hinding-hindi niya ito mapapatawad sa pakikipagrelasyon sa iba. 

Gayunpaman, sumakit ang puso niya nang biglang marinig ang balita sa malubha nitong kalagayan. 

…… 

Magulong gulo ang sala ng kanilang bahay nang dumating si Avery. 

Dinala siya ni Laura sa master bedroom. 

tatay niya sa kama. Hinahabol niya ang kanyang paghinga at halos dilat ang kanyang mga mata. Nang makita niya si Avery, itinaas niya ang

mo?” Sabi ni Avery habang hawak ang malamig na kamay ng ama.

dali mo namang sabihin! Saan tayo kukuha ng pera para madala ang

ni Avery habang sinasabi, “Hindi ka ba nakakuha ng malaking halaga mula

ng kumpanya ng tatay mo? Huwag mo akong tignan na parang kinain ko ang pera mo, Avery! Tsaka hindi na gagaling ang tatay mo! Mabuti

na salita,

Avery at sinamahan

ama niya pa rin ito. Noon pa man ay mahal na niya

naman sa ayaw ka niyang ipagamot, pero wala talagang pera ang pamilya,” sabi ni Avery

Jack ang

at mahina ang boses habang sinasabi, “Avery… My darling… Nabigo kita… Nabigo

ng kanyang ama na

ang bumalot

ang

ay sumailalim

buntis, at

isang bata pa lamang, ngunit ang buhay ay inalis sa kanya at itinulak siya sa isang malungkot

ng libing ay isang madilim at maulan.

mga tao ang dumalo sa libing,

Wanda sa isang hotel kasama

na parang isang kawan ng mga ligaw na

na lang ang naiwan sa sementeryo.

kalooban ay kasing dilim ng kulay

lapida ng kanyang ama sa habang may luhang sa kanyang mga

mahinang boses,

ni Avery.

ganoon, bakit ka

sa pag-ibig o pagkamuhi. Dahil ang isang relasyon ay maaring mabuo sa gitna ng pag-ibig

gabing iyon, bitbit ni Avery ang kanyang pagod na katawan pabalik sa mansyon ni Elliot.

ng tatay niya hanggang sa katapusan ng libing,

lang siya bumalik sa mansyon sa loob

Foster ang nakipag-ugnayan

niya sinabi kahit kanino sa Foster house ang tungkol sa

ay mas malamig kaysa sa yelo

ilaw ng mansyon,

ay nakabihis ng pang-siyam at masayang nag-uusap na may mga baso ng alak sa kanilang mga kamay.

si Avery sa kanyang

ni Mrs.

ekspresyon ni Avery ay lubos na kabaligtaran sa kasiglahan

sabay

mga binti na sumisilip mula sa ilalim ng laylayan. Sa kanyang mga paa ay isang pares ng itim, mababang takong na leather

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255