Kabanata 9
 
Sa huling pagsusuri, wala naman senyales na magkakaroon ng kambal. 

 

Kaya naman hindi makapaniwala si Avery na may dalawang sanggol sa loob tiyan niya makalipas ilan lamang na linggo. 

Hawak hawak niya ang ultrasound scan sa kanyang kamay habang tahimik na nakaupo sa isa bangko sa gilid ng corridor ng ospital. 

Sinabi sa kanya ng doktor na ang posibilidad na mabuntis ng kambal ay napakababa. 

Na kung magpapa-abort siya ngayon, maaari hindi na siya muling magkaroon ng kambal. 

Mapait man ay napapataw na lamang si Avery. Ang lahat ng ito ay gawa ng mga pribadong doktor ng Fosters. 

Nang maitanim na nila ilagay na sa kaya ang mga isang fertilized egg, hindi nila binanggit na magkakaroon pala siya ng kambal. 

Siguro para sa kanila, siya ay walang iba kundi isang kasangkapan sa panganganak para sa mga Fosters mula pa man. 

Nang magsimula siyang duguin noong nakaraang linggo, naisip niya na dumating na ang kanyang regla. Nang malaman ito ng mga doktor ng Fosters, naisip nilang nabigo sila. Nang sabihin ni Elliot na hihiwalayan niya siya pagkatapos niyang magising, hindi na siya muling nakita ng mga doktor. 

Ang desisyon na manganak o hindi ay nasa balikat na lamang niya. 

Nagring ang phone ni Avery sa bag niya. Mahigit isang oras na siyang nasa ospital. 

Inilabas niya ang kanyang telepono, tumayo, at naglakad patungo sa labasan ng ospital. 

“Avery, naghihingalo na ang tatay mo! Umuwi ka kaagad!” 

Ang paos na boses ng kanyang ina ay nanggaling sa kabilang linya. 

Natigilan si Avery. 

Mamamatay si Tatay? Paano ito nangyari? 

Alam niyang naospital ang kanyang ama matapos magkaproblema ang kumpanya nito. Hindi man lang ito nakadalo sa kasal niya. 

Hindi niya alam na ganito na pala kalubha ang kalagayan ng kanyang ama. gulong gulo na ang isip ni Avery. 

Totoo, hindi siya nagkaroon ng magandang relasyon sa kanyang ama. Hinding-hindi niya ito mapapatawad sa pakikipagrelasyon sa iba. 

Gayunpaman, sumakit ang puso niya nang biglang marinig ang balita sa malubha nitong kalagayan. 

…… 

Magulong gulo ang sala ng kanilang bahay nang dumating si Avery. 

Dinala siya ni Laura sa master bedroom. 

sa kama. Hinahabol niya ang kanyang paghinga at halos dilat ang kanyang mga mata. Nang makita niya si Avery, itinaas niya ang

ka pumunta sa ospital kung ganito na pala ang sakit mo?” Sabi ni Avery habang

pera para madala ang tatay mo sa ospital?” Bangit ni Wanda.

ni Avery habang sinasabi, “Hindi ka ba nakakuha ng malaking halaga mula sa Fosters? Bakit hindi mo ginamit iyon para

mga utang! Alam mo ba kung magkano ang utang ng kumpanya ng tatay mo? Huwag mo akong tignan na parang kinain ko ang pera mo, Avery! Tsaka hindi

malulupit na salita, walang pusong lumabas

sinamahan niya ang

niya pa rin ito. Noon pa man ay mahal na niya ito,

kanya, Tatay. Hindi naman sa ayaw ka niyang ipagamot, pero wala talagang pera ang pamilya,” sabi ni Avery habang nakatayong umiiyak sa tabi ng

narinig ni Jack ang sinabi ni

at mahina ang boses habang sinasabi, “Avery… My

bumitaw ng kamay ng kanyang ama na sa pagkakahawak sa

na sigaw ang bumalot sa loob ng

ang

ang kanyang mundo ay sumailalim sa isang makabagbag-damdaming pagbabago.

at buntis, at ang kanyang ama

ay isang bata pa lamang, ngunit ang buhay ay inalis sa kanya at itinulak

ng libing ay isang

mga tao ang dumalo sa libing, hindi mula nang bumagsak ang

Wanda sa isang hotel kasama

tao ay nakakalat na parang isang kawan ng mga

Avery at Laura na

kanilang kalooban ay kasing dilim ng kulay

Tatay, Nay?” Tanong ni Avery habang nakatitig sa lapida ng kanyang ama sa habang may

sinabi sa mahinang boses, “Oo.

ni

bakit ka umiiyak?”

lang ito tungkol sa pag-ibig o pagkamuhi. Dahil ang isang relasyon ay maaring mabuo sa gitna ng pag-ibig at

kanyang pagod na katawan pabalik sa mansyon ni

araw ng pagkamatay ni ng tatay niya hanggang

mansyon sa loob ng tatlong

sinuman mula sa pamilyang Foster ang nakipag-ugnayan sa

kahit kanino sa Foster house ang tungkol sa pagpanaw ng

ay mas malamig kaysa sa yelo at mas malamig

niyang nakasindi ang mga ilaw ng

na may mga baso ng alak sa kanilang mga

sa kanyang

Mrs. Cooper

lubos na kabaligtaran sa kasiglahan ng sala, ngunit ang ngiti sa mukha ni Mrs. Cooper unti unti napalitan ng

na!” Sabi ni Mrs Cooper sabay hawak sa

kanyang payat at patas na mga binti na sumisilip mula sa ilalim ng laylayan. Sa kanyang mga paa ay

The Novel will be updated daily. Come back and continue reading tomorrow, everyone!

Comments ()

0/255