Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Higit sa lahat, ang bote ng alak na nabasag ni Avery ay mahigit tatlumpung libong dolyares. Ni hindi pa sila nagkaroon ng pagkakataong inumin ito. 

Nabasag niya ito nang hindi man lang natitikman. 

“Naku, nabalitaan ko na pumanaw ang tatay ni Miss Tate ilang araw na ang nakakaraan. Nang makita siyang naka-itim na itim, kagagaling lang niya sa libing!” 

May nag lakas ng loob para basagin ang katahimikan. 

Ang babaeng nakaputing damit ay isang senior manager sa Sterling Group’s PR department, Chelsea Tierney. 

Kaarawan niya noon, kaya inimbitahan niya ang ilan sa mga kaibigan ni Elliot sa bahay nito para ipagdiwang din ang kasabay ang kayang paggaling. 

batidi niya na ang unang pagtatalo nila Avery ay may malaking epekto sa pinakita nito. 

Napansin ni Chelsea ang hindi nababagabag na ekspresyon ni Elliot, ngunit kilala niya ito na maaari itong magalit anumang oras. 

Bumalik siya sa tabi nito at maingat na humingi ng tawad, “Oyyy sorry, Elliot. Hindi ko alam na namatay na ang kanyang ama. 

Napahigop sa kanyagn sigarilyo si Elliot. Marahan niyang dinampot ang kanyang baso ng alak gamit ang kanyang mahaba at payat na mga daliri, umisang lagok siya at binaba ang baso. 

Ibinalik niya sa mesa ang walang laman na baso, pagkatapos ay sinabi sa mahina at sensual na boses, “Happy birthday.” 

Namula ang tenga ni Chelsea habang tumugon, “Salamat.” 

“At saka, si Avery Tate ay hindi mo mahawakan,” sabi ni Elliot habang inaayos ang kwelyo ng suot niyang sando. May bahid ng babala ang boses niya. “Kahit na isa lang siyang alagang hayop sa Foster household, ako lang ang makakapagtulak sa kanya.” 

Nagpanic si Chelsea. 

“Pero hihiwalayan mo na siya, kaya mas mababa pa sa isang alagang hayop kapag nagkataon!” 

Agad na lumamig ang tingin ni Elliot. 

“Kahit na ito ay isang bagay na hindi ko na gusto, hindi ko kayang panoorin na ibnababa siya ng ibang tao.” 

Sa sandaling iyon, pumasok si Mrs. Cooper upang linisin ang basag na bote ng alak at alisin ang maruming karpet. 

May nagpuno ng wine glass ni Elliot. 

“Wag ka na magalit, Elliot. Hindi naman ginusto ni Chelsea yun. Hindi niya naman talga sasaktan si Miss Tate,” sabi ng lalaking nakaupo sa kabilang side ni Elliot habang sinusubukang pagaanin ang sitwasyon. 

“Tama na yan! Dahil diyan, tatlong shot para sayo Chelsea as punishment! Ikaw nga ang birthday girl, pero medyo sumobra ka din!” 

kanyang baso at naghanda para

kanyang bodyguard na agad namang lumapit at

kayo!” Sabi ni Elliot bago siya bumalik sa

Chelsea ang likod ni Elliot habang papalabas ng kwarto na nanginginig ang mga mata. Nakalagok siya ng tatlong shot ng alak. Naglakad siya palayo

umalis ang mga star of the night. Tuloy-tuloy pa

lang sumuko na rin si Chelsea. Kung hindi, iisipin niyang magiging Mrs. Foster

Lalo pa, may balak di si Elliot na

Tate, medyo maganda siya, pero ang sama ng ugali. Paanong natitiis

… 

ang braso sa tuhod ni Avery habang ang mga unti unting pumapatak ang

pumipigil sa kanyang mga luha sa nakalipas na tatlong araw ay

paghingi ng tawad ng kanyang ama bago ang kamatayan nito ay patuloy na umaalingawngaw sa

na naramdaman niya para sa kanya ay nawala nang walang bakas.

lang siya hanggang sa

namamaga at masakit

na pantulog si Avery at

at gutom na gutom

room, nakita niya ang likod ni Elliot at napahinto siya.

agad siyang binati, “Breakfast is ready, Madam! Halika at kumain!”

ng salot. Natatakot siyang masaktan

ay nagbigay sa kanya ng lakas ng

ni Mrs. Cooper ang kanyang almusal sa kanyang harapan, at kakain na sana siya nang magsalita si

ng alak na binasag mo

na sinabi ni Elliot.

sa tinidor niya habang nablangko ang

sa isang bote

alak yun? ang mahal?

babayaran

kayang-kaya ko

siya ng kirot sa kanyang tiyan. Ang kanyang likod ay basang-basa sa malamig na

at maputlang mukha ni Avery at sinabing, “Ito ay isang babala. Kung muli kang masira ang isang bagay sa aking bahay, babayaran mo ito

ni Avery nang marinig

dumaranas ng mga side effect sa mga

pagduduwal, hindi pa

kanyang plato, bigla siyang

Nag-aalalang sabi ni Mrs Cooper nang makita ang gawi

ko parang