Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Ito ang unang pagkakataon na nakatulog siya sa bahay ni Elliot. 

Noong lumabas siya sa kwarto, isang grupo ng mga lalaki ang tumingin sa kanya. 

Si Avery ay nakasuot ng mahabang pantulog na may magulong buhok hanggang sa kanyang balikat, napapagitnaan ang kanyang malinis na mukha. 

Hindi niya inaasahan na may mga bisita si Elliot sa araw na iyon. 

Si Elliot at ang kanyang mga bisita ay napatitig sa kanya na tila ba hindi nila inaasahan ang pagsulpot niya. 

Biglang may sumagi sa isip ni Avery. 

Napagtanto niya na nasa nakakahiyang sitwayson siya ngayon, umikot siya at bumalik sa kanyang kwarto. 

Biglang naglakad si Mrs. Cooper at pumunta sa hapagkainan. 

“Gutom ka na siguro, Madam. Mahimbing ang iyong tulog noong pumunta ako sa kwarto mo kanina, kung kaya hindi na kita ginising.” 

“Yung mga taong iyon… Sino sila?” tanong ni Avery. 

“Kaibigan sila ni Master Elliot. Pumunta sila para bisitahin siya. Huwag kang mag-alala. Ayos lamang kahit na hindi mo sila batiin.” sagot ni Mrs. Cooper. 

“Sige,” sagot ni Avery. 

Hindi niya nga binati si Elliot nang makita niya ito, bakit naman niya babatiin pa ang ga kaibigan niya? 

Kung alam niya darating ang mga kaibigan ni Elliot, sana ay bumangon siya ng maaga at umalis buong araw. 

Ang mga kaibigan ni Elliot sa sala ay interesado kay Avery. 

“Elliot, bakit kasama mo sa bahay ay babaeng iyon? Tagapag-alaga ba siya ng bahay? O baka naman…” 

“Matatanda na tayo dito. Lalaki si Elliot. Normal lamang na may batang babae sa kanyang bahay! Ha ha!” 

Nang hindi sumagot si Elliot, tumikom ang bibig ng lahat at iniba na ang usapan. 

“Kilala ninyo ba si Avery Tate ng Tate Industries? Ang sabi nila ay ang anak daw ni Jack Tate ay—” 

“Alam ko. Tumawag siya sa akin noong Biyernes upang manghingi ng puhunan, ngunit binaba ko bago pa man siya matapos magsalita.” 

“Iba talaga siya. Anong kinalaman ng utang ng tatay niya sa kanya? Nawawalan na yata siya ng bait sa pagsali niya sa kaguluhang iyon!” 

“Ang mga bata talaga ay ganon mag-isip! Tiningnan ko ang bago nilang produkto, ngunit hindi ito maganda! Magandang ideya ang self-driving system ngunit ang mga kondisyon ay komplikado at mahirap makontrol. Kung sino man ang interesado doon ay tanga!” 

… 

Sa hapagkainan, nakikinig si Avery sa pag-uusap nila sa sala at halo-halo ang kanyang emosyon. 

kumain ng agahan, kinuha niya ang kanyang laptop at pumunta sa malapit na kapihan upang tapusin ang kanyang thesis.

Kailangan niyang tutukan

ng email nang alas kwatro ng

ng kape sa kanyang mesa pagkatapos basahin at binasa niya itong

itong

Gusto niyang malaman ang iba pang impormasyon at siya amy mamumuhunan kung magkakasundo

ay puno ng

alam tungkol sa taong ito bukod sa ang

talagang interesado siya na magtrabaho sa Tate INdustries,

ilang konsiderasyon, sumagot si Avery sa

bagong kalokohan?]

si Mr.

Miss Tate. Ito ang

larawang dokumento na

nanlaki ang mata niya sa gulat.

malapit

ang larawan at gumawa ng kalkulasyon sa kanyang isipan

ang tibok ng kanyang puso. Nanginginig ang kanyang mga kamay habang nagta-type

hindi ba ito sobra? Sino nga ba ang may dalawang daang

kong gawin upang paniwalaan mo ako? Bakit hindi mo ibigay sa aking ang iyong account

talaga manloko ngayon? Ang kailangan na lamang ay ang account number sa

Mr. Z

mag-isip, ibinigay ni Avery ang screenshot ng

pera, ngunit hindi nakakawithdraw, kung kaya walang mawawala kung si Mr. Z ay isang

bibig at naghintay sa sagot.

notification sa kanyang

siya ni

… 

si Shaun kalahating oras

talaga ni Mr. Z ng walong daang

Avery ang kanyang telepono kay Shaun at sinabing, “Ang balanseng ito na “Anong nangyayari, Avery? BInigyan

Natuwa si Shaun. 

siya galing? Kailangan mong makipagkita sa kanya upang makipagusap ng harapan!”

sa kanyang mukha at sinabing, “Ang tanging binigay niya sa akin ay address at tinatanong niya

iyan! Ibigay mo rin sa akin ang address. Sasamahan kita sa Biyernes,”

sagot ni Avery.

paglitaw ni Mr. Z ay pansamantalang naisantabi ang isyu

maiwasang mag-isip tungkol sa katauhan ni Mr. Z at kung saan

na hindi pa niya ito nakikita. Sadyang marami

ni Avery ay

ang

“May oras ka ba

ng ilang segundo, nag-isip ng palusot at sainabing, “Mayroon akong kailangang gawin sa campus