Nang Namulat Ang Kanyang Mata

Ito ang unang pagkakataon na nakatulog siya sa bahay ni Elliot. 

Noong lumabas siya sa kwarto, isang grupo ng mga lalaki ang tumingin sa kanya. 

Si Avery ay nakasuot ng mahabang pantulog na may magulong buhok hanggang sa kanyang balikat, napapagitnaan ang kanyang malinis na mukha. 

Hindi niya inaasahan na may mga bisita si Elliot sa araw na iyon. 

Si Elliot at ang kanyang mga bisita ay napatitig sa kanya na tila ba hindi nila inaasahan ang pagsulpot niya. 

Biglang may sumagi sa isip ni Avery. 

Napagtanto niya na nasa nakakahiyang sitwayson siya ngayon, umikot siya at bumalik sa kanyang kwarto. 

Biglang naglakad si Mrs. Cooper at pumunta sa hapagkainan. 

“Gutom ka na siguro, Madam. Mahimbing ang iyong tulog noong pumunta ako sa kwarto mo kanina, kung kaya hindi na kita ginising.” 

“Yung mga taong iyon… Sino sila?” tanong ni Avery. 

“Kaibigan sila ni Master Elliot. Pumunta sila para bisitahin siya. Huwag kang mag-alala. Ayos lamang kahit na hindi mo sila batiin.” sagot ni Mrs. Cooper. 

“Sige,” sagot ni Avery. 

Hindi niya nga binati si Elliot nang makita niya ito, bakit naman niya babatiin pa ang ga kaibigan niya? 

Kung alam niya darating ang mga kaibigan ni Elliot, sana ay bumangon siya ng maaga at umalis buong araw. 

Ang mga kaibigan ni Elliot sa sala ay interesado kay Avery. 

“Elliot, bakit kasama mo sa bahay ay babaeng iyon? Tagapag-alaga ba siya ng bahay? O baka naman…” 

“Matatanda na tayo dito. Lalaki si Elliot. Normal lamang na may batang babae sa kanyang bahay! Ha ha!” 

Nang hindi sumagot si Elliot, tumikom ang bibig ng lahat at iniba na ang usapan. 

“Kilala ninyo ba si Avery Tate ng Tate Industries? Ang sabi nila ay ang anak daw ni Jack Tate ay—” 

“Alam ko. Tumawag siya sa akin noong Biyernes upang manghingi ng puhunan, ngunit binaba ko bago pa man siya matapos magsalita.” 

“Iba talaga siya. Anong kinalaman ng utang ng tatay niya sa kanya? Nawawalan na yata siya ng bait sa pagsali niya sa kaguluhang iyon!” 

“Ang mga bata talaga ay ganon mag-isip! Tiningnan ko ang bago nilang produkto, ngunit hindi ito maganda! Magandang ideya ang self-driving system ngunit ang mga kondisyon ay komplikado at mahirap makontrol. Kung sino man ang interesado doon ay tanga!” 

… 

Sa hapagkainan, nakikinig si Avery sa pag-uusap nila sa sala at halo-halo ang kanyang emosyon. 

kinuha niya ang kanyang laptop at pumunta sa malapit

lang ang kanyang abilidad. Kailangan niyang tutukan ang kanyang pag-aaral at ang kanyang

siya muli ng email nang

ng kape sa kanyang mesa pagkatapos

pirma itong ‘Mr. Z’.

produkto ng Tate Industries. Gusto

Avery ay

ito bukod sa ang tawag

magtrabaho sa Tate INdustries, maaari

konsiderasyon, sumagot

bagong kalokohan?]

sumagot si

ang

na nakadikit sa email.

ni Avery ang dokumento, nanlaki ang mata niya

na ipinapakitang malapit sa dalawang daang milyong dolyares ang kanyang pera.

ni Avery ang larawan at gumawa ng kalkulasyon sa kanyang

ang kanyang pisngi at bumilis ang tibok ng kanyang puso. Nanginginig ang kanyang mga kamay habang nagta-type ng

sobra? Sino nga ba ang

dapat kong gawin upang paniwalaan mo ako? Bakit hindi mo ibigay sa aking ang iyong

lamang ay ang account number sa bangko

Z sa email

na mag-isip, ibinigay ni Avery ang screenshot

ng pera, ngunit hindi nakakawithdraw, kung kaya walang mawawala kung si Mr. Z ay

ang kanyang bibig at naghintay

notification sa kanyang telepono.

ni Mr.

… 

Shaun

nangyayari, Avery? Binigyan ka talaga ni Mr. Z ng walong daang libong dolyares?”

telepono kay Shaun at sinabing, “Ang balanseng ito na “Anong nangyayari, Avery?

Natuwa si Shaun. 

kumpanya siya galing? Kailangan mong makipagkita sa kanya upang makipagusap ng harapan!”

tanging binigay niya sa akin ay address at tinatanong niya kung maaari ba kaming magkita sa BIyernes

address. Sasamahan kita sa

ni

Mr. Z ay pansamantalang naisantabi ang isyu

hindi niya maiwasang mag-isip tungkol sa katauhan ni Mr. Z at kung saan siya nanggaling.

dolyares, kahit na hindi pa niya ito nakikita. Sadyang marami lang ba talaga siyang pera, o

ano man iyon, sa tingin ni Avery ay hindi

ang Biyernes.

ni Elliot, “May oras ka ba para maghapunan sa mansyon ngayong

ng ilang segundo, nag-isip ng palusot at sainabing, “Mayroon